عنوان اصلی مقاله: Cisco Press – CCNA ICND1 Official Exam Certification Guide

تعداد صفحات انگلیسی:19(از صفحه 439-458)|تعداد صفحات ترجمه فارسی:17|فـرمت ترجمه : word

فصل 14
اتصالات و مسیر های ایستا :
روترها برای انجام فرایند حمل و نقل(جابجایی) بسته ها ، به مسیرهای موجود در جداول مسیریابی نیاز دارند دو تا از اساسی ترین مفاهیم که در مورد اضافه کردن مسیر ها به جدول مسیر یابی توسط روتر وجود دارد اینست که یکی یادگیری در مورد subnets واتصال به اینترفیس ها و دیگری پیکربندی یک مسیر با استفاده از دستورات پیکربندی سراسری (به نام مسیر ایستا). هردو قسمت در این بخش توضیح داده خواهد شدودر ادامه فصل بر روی روش سوم از مسیریابی ] یادگیری پروتکل های مسیریابی پویا[ تمرکز خواهیم کرد.
مسیرهای اتصال:
روتر یک مسیررا برای اتصال subnet ها به هر اینترفیس از روترها به جدول مسیر یابی خود اضافه می کند برای اینکه این اتفاق رخ بدهد روتر باید آدرس ip و mask را بر روی اینترفیس ها پیکربندی بکند(بصورت ایستا با با دستور ip address وبصورت پویا از طریق پروتکل پیکربندی پویای میزبان یا DHCP )و کدهای هر دو حالت ازاینترفیس ها باید بصورت UP باشد. مفهوم آن ساده است : اگر یک روتر دارای یک اینترفیس در یک زیرشبکه باشد، روتر دارای یک راه برای حمل و انتقال بسته به آن زیرشبکه است ، بنابراین روتر نیاز به یک مسیر در جدول مسیریابی آن دارد .
شکل 1-14 یک نمونه ای از شبکه گسترده را نشان می دهد که مثالی برای نشان دادن برخی از مسیر های اتصال وارائه گزارش با دستورSHOW است . شکل 1-14 یک شبکه گسترده به همره 6 تا زیر شبکه است.همچنین در آن سه تا روتر بهمراه سه تا اینترفیس در آن استفاده شده است هر شبکه محلی در شکل فوق می تواند ترکیبی ازسویچ ,یک هاب ,یاتعدادی از سویچ ها وهاب ها با همدیگرباشد.اما اندازه شبکه های محلی از اهداف این فصل نیست بلکه هدف نشان دادن پیکربندیها بین اینترفیس ها و نحوه کار و UP کردن اینترفیس هاست. هر روترمی تواند سه مسیر اتصال در جدول مسیر یابی خود داشته باشد.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی