عنوان: سيستم ايمني کیسه هوا،ايربگ،air bag،كاربرد تكنولوژي پيشرفته در صنعت خودرو

رشته:  پروژه تخصصی دوره کارشناسی‌،مهندسی مکانيک گرايش حرارت و سيالات

فرمت فایل: WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحه: 10

بهمرا فایل پاورپوینت ppt در 26 اسلاید

فهرست

مقدمه…………………………………………………………………………………………………………………….. 3

اجزا ……………………………………………………………………………………………………………………… 4

سوخت …………………………………………………………………………………………………………………… 5

خطرات ایربگ ……………………………………………………………………………………………………………7

حداقل سازی صدمات ایربگ …………………………………………………………………………………………….. 8

خلاصه زمانبندی عمل ایربگ …………………………………………………………………………………………… 9
منابع …………………………………………………………………………………………………………………….10

1- مقدمه
طي سال‌هاي طولاني كمربندهاي ايمني تنها وسيله مهاركننده كنش‌پذير در خودروها بوده‌اند. در عين حال در اين مدت بحث‌هاي زيادي در مورد ايمني آنها بخصوص در مورد كودكان مطرح شده است، ولي به مرور زمان در اكثر كشورها كمربندهاي ايمني شامل مقررات اجباري شده‌اند. آمار و ارقام نشان مي‌دهد كه استفاده از كمربندهاي ايمني جان هزاران نفر را در تصادفات نجات داده است.
كيسه‌هاي هوا نيز طي سالهاي طولاني در حال توسعه بوده‌اند. ايده استفاده از يك بالش نرم در برابر برخورد، بسيار جذاب بوده و اولين ثبت اختراع در مورد يك وسيله قابل انبساط براي فرود آمدن در آن در هنگام تصادف براي هواپيماها طي جنگ جهاني دوم انجام شده است! در دهه 80 اولين كيسه هواي تجاري شده در خودروها ظاهر شد.
اولين ايده اين بود “يک بالشتک هواي محافظت کننده از راننده هنگام تصادفات در فرمان خودرو” ، که در سال 1950 مطرح شد اما در ان زمان امکان تطبيق اين طرح با سنسورهاي مکانيکي و سيستم هاي کنترلي وجود نداشت
اين طرح در ان زمان بعلت اينکه ايالات متحده برنامه هايي را اعلام کرد مبني بر تجويز نوعي سيستم اتوماتيک محافظ سرنشين ماشينهاي مسافرتي در سال 1969 ، جهش تازه اي يافت و در سال 1973 حتي تا مرز اجباري شدن ايربگ راننده براي اتومبيلهاي جديد هم پيش رفت اما به هر حال اين قانون به عللي مکرراً به تعويق افتاد.
اين پيشرفتهاي بوجود امده موازي شد با تحقيقات مستمر و پياپي پژوهشگران مرسدس-بنز بر روي ايربگ که قبلا در اشتوتگارت در سال 1967 اعاز شده بود. اين محققان در سالهاي اوليه موانع زيادي پيش روي خود داشتند تا بر انها چيره شوند. سيستم حسگرها نيز درحال توسعه يافتن بود تا اينکه نوعي گاز و اليافي خاص نيز براي ايربگ پديد امد.
در اولين تست ها از هواي متراکم و فشرده شده و گاز Freon براي بار کردن ايربگ استفاده شد. اما تحقيقات و راهکارهاي تخصصي ، استفاده از يک کيسه پارچه اي که توانايي باد شدن در چند ميلي ثانيه را توسط يک منبع شارژ سريع در هنگام تصادفات داشت ، تثبيت کرد
سرانجام پژوهشگران با استفاده از تکنولوژي موشک ، سديم اسيد با قابيت انفجار را براي اين امر بکار گرفتند.
در سال 1971 مرسدس-بنز شماره ثبت انحصاري DE 2152902 C2 را براي اين اختراع دريافت کرد و قرار داد.
از سال 1998، وجود كيسه‌هاي هوا در هر دو سمت راننده و سرنشين جلو در آمريكا الزامي شده است (كاميونت‌هاي سبك نيز از سال 1999 تحت اين قانون درآمدند). تاكنون آمار نشان داده كه كيسه‌هاي هوا ريسك مرگ را در تصادفات روبرو حدود 30 درصد كاهش‌داده است. استفاده از كيسه‌هاي هواي نصب ده در صندلي و درها جديدتر است. اگر چه آنها به گستردگي كيسه‌هاي هواي نصب شده در فرمان و داشبورد مورد استفاده قرار نمي‌گيرند. برخي از كارشناسان بر اين عقيده‌اند كه طي ساليان آتي تعداد كيسه‌هاي هواي خودروها از دو به شش تا هفت خواهد رسيد.
همانطور كه گفته شد براساس مجله Scientific American ايده اوليه استفاده از بالش سريع بادشونده براي ممانعت از جراحات تصادفات قبل از آن در دهه 1980 توسط وزارت راه آمريكا براي استفاده از خودروها اجباري شود داراي يك پيشينه طولاني است. اولين اختراع وسيله بادشونده براي تصادفات براي هواپيماها طي جنگ جهاني دوم ثبت شده است.
گرچه از نظر تاريخي كيسه‌هاي هوا در ابتدا براي استفاده توسط سرنشينان بدون كمربند ايمني طراحي شده بود ولي در همان روزهاي اوليه شروع ايده كيسه هوا براي خودروها، كارشناسان هشدار داده بودند كه اين وسيله جديد بايد به صورت پشتيبان و همراه با كمربند ايمني استفاده شود. كمربندهاي ايمني باز هم كاملاً ضروري هستند چرا كه كيسه‌هاي هوا فقط در تصادفات روبرويي كه با سرعت بيش از 10 مايل بر ساعت (16 كيلومتر بر ساعت) رخ دهد عمل مي‌كنند. در مورد برخوردها و تصادفات جانبي، تصادفات از عقب و برخوردهاي ثانويه فقط كمربندهاي ايمني مي‌توانند كمك كنند (گرچه امروزه كيسه‌هاي جانبي هوا نيز در حال رواج هستند). با وجود پيشرفت فناوري، كيسه‌هاي هوا فقط وقتي موثر هستند كه همراه با يك كمربند شانه و ران استفاده شوند. كمربند اينمي سرنشين را در موقعيت خود نگه مي‌دارد، در حالي كه كيسه هوا يك مانع نرم براي توقف اعضاي بدن او فراهم مي‌آورد. كيسه‌هاي هوا جراحات منجر به مرگ را در مورد رانندگان 11 درصد و در مورد سرنشينان بزرگسالان 13 درصد كاهش مي‌دهد. حفاظت ايجاد شده توسط كيسه هوا به علاوه كمربند ايمني قابل مقايسه با هيچ نوع حفاظت ديگري نيست. مطالعات نشان مي‌دهند كه در يك برخورد، سرنشيناني كه توسط كمربند ايمني و كيسه هوا محافظت مي‌شوند 50 درصد كمتر از سرنشينان مهار نشده دچار آسيب‌هاي مرگبار و جراحات جدي خواهند شد.
قبل از شروع صحبت در مورد ایربگ یک یادآوری ومرور خیلی ساده در مورد قوانین حرکت :همانطور که می دانیم هر جسم در حال حرکت دارای مومنتوم خطی است (حاصلضرب جرم جسم در سرعت آن )و نیز می دانیم که اگر نیرویی به جسم وارد نشود جسم در همان جهت قبلی با همان سرعت به حرکت خود ادامه می دهد.خودرو شامل چندین جسم است ،خود وسیله نقلیه و اجسام متحرک درون آن(یا همان سرنشینان) اگر جلوی حرکت این اجسام را نگیریم با همان سرعتی قبلی (سرعت خودرو)به حرکت خود ادامه می دهند حتی اگر خودرو به دلیل تصادف متوقف شده باشد( نتیجه این هم که خودتان می دانید چه می شود!!)..متوقف کردن جسم و یا همان صفر شدن مومنتوم زاویه ای نیازمند نیرویی است که در یک بازه زمانی بر جسم اعمال شود.اما کاری که سیستم های مکمل مانند ایربگ انجام می دهنداین است که با کمترین صدمه سرعت جسم راکم کرده و به صفر می رسانند( البته در مدت زمانی بسیار کوتاه کمترازیک چشم برهم زدن).
هدف هر سیستم مهارکننده کمکی ، کمک به متوقف کردن سرنشین با ایجاد کمترین آسیب ها به وی است. کاری که یک کیسه هوا انجام می دهد کاهش سرعت سرنشین به صفر با کمترین آسیب یا بدون آسیب است. محدودیت هایی که کیسه هوا با آنها درگیر است زیاد است. کیسه هوا باید در کسری از ثانیه در فضای بین سرنشین و فرمان یا داشبورد عمل کند. برای این که سیستم بتواند به جای آن که سرنشین را به صورت ناگهانی متوقف کند، حرکت آن را آرام کند حتی کوچکترین مقدار فضا و زمان ارزشمند است.